ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ
Πώς θα απαλλάξουμε το σκύλο μας από τα τσιμπούρια
Την άνοιξη και το ιδιαίτερα το καλοκαίρι τα τσιμπούρια επισκέπτονται συχνότερα τους σκύλους, καθώς η ζέστη και η υγρασία είναι πολύ ευνοϊκοί παράγοντες.Τί πρέπει να κάνουμε λοιπόν για να απαλλάξουμε τον αγαπημένο μας σκύλο από αυτά τα παράσιτα;
Τι είναι τα τσιμπούρια;
Ενοχλητικά και σε αρκετές περιπτώσεις επικίνδυνα τα τσιμπούρια ή κρότωνες είναι αρθρόποδα που τρέφονται με αίμα από τα ζώα και από τον άνθρωπο. Το άνοιγμα του στόματος βρίσκεται στη βάση μιας αγκαθωτής λόγχης, η οποία βυθίζεται στο δέρμα και ξεκινά την «αφαίμαξη». Όταν τραφεί το θηλυκό πέφτει στο έδαφος όπου γεννά έως και 18.000 αυγά (!) και ύστερα... πεθαίνει.
Γι' αυτό το λόγο είναι αναγκαίο η άμεση καταπολέμησή τους. Τα τσιμπούρια συνήθως προσκολλούνται σε περιοχές που καλύπτονται από λεπτό δέρμα και αιματώνονται καλά όπως η περιοχή γύρω από το σώμα, πίσω ή μέσα στ' αυτά, πάνω από τα μάτια, στις μασχάλες κ.ά. Αρχικά προκαλούν δυσφορία στον σκύλο, ο οποίος προσπαθεί να απαλλαγεί ξύνοντας και δαγκώνοντας. Πολλές φορές η δυσφορία έχει ως αποτέλεσμα να εκδηλώσει εκνευρισμό και ανορεξία. Η παρουσία πολλών τσιμπουριών στο κατοικίδιό μας μπορεί να του προκαλέσει ακόμα και αναιμία.
Δύο συνήθη νοσήματα που μεταδίδουν τα τσιμπούρια (φτάνει και ένα μολυσμένο) είναι η ερλίχια και η πιροπλάσμωση οι οποίες προκαλούν ανορεξία, κατάπτωση, εμετούς, διάρροια κ.ά.
Πώς θα τα καταπολεμήσουμε;
Στην αγορά υπάρχουν πολλά σκευάσματα για να προλάβουμε αυτό το πρόβλημα. Το πιο κοινό είναι τα αντιπαρασιτικά περιλαίμια και η διάρκειά τους είναι από 3 έως 6 μήνες. Προσοχή, όμως, γιατί η ουσίες που περιέχουν πολλά από αυτά ίσως «απενεργοποιηθεί» από το νερό και τη θάλασσα και φυσικά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση ο σκύλος μας να το δαγκώσει γιατί ίσως είναι τοξικά. Η επίδραση των ουσιών εξαρτάται από το μέγεθος του σκύλου μας. Ίσως η δράση του να μην «καλύπτει» κάποια μεγαλόσωμα σκυλιά.
Μια άλλη ευρέως διαδομένη, εύχρηστη και καθόλου τοξική μέθοδος καταπολέμησης είναι τα διαλύματα σε αμπούλες, η προστασία της οποίας είναι για 4 με 5 εβδομάδες και χορηγείται ενέσημα στον σκύλο μας. Υπάρχουν στην αγορά και διάφορα σπρέι για την καταπολέμηση των παράσιτων αλλά χρειάζεται προσοχή κατά την εφαρμογή τους. Σε κάθε περίπτωση, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όταν αντιληφθούμε το πρόβλημα είναι να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας για να μας συστήσει την ενδεδειγμένη λύση. Πρώτα πρέπει να φροντίσουμε ο ψεκασμός με σπρέι να γίνεται σε ανοιχτό χώρο ώστε να μην προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα, σε εμάς και στο σκύλο μας, και δεύτερον να «ποτιστεί» όλη η επιδερμίδα του ζώου και όχι μόνο το τρίχωμα. Ένα πρόβλημα είναι ότι η εφαρμογή του είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε μεγαλόσωμες ράτσες με μακρύ τρίχωμα. Στην αγορά κυκλοφορούν ειδικά αντιπαρασιτικά σκευάσματα και σε μορφή πούδρας (σκόνης), αλλά το μειονέκτημα είναι ότι μπορεί να απομακρυνθούν εύκολα με το τίναγμα του ζώου.
Προληπτικός έλεγχος
Ο καθημερινός προληπτικός έλεγχος μας βοηθά να καταπολεμήσουμε τα τσιμπούρια ευκολότερα. Εξάλλου τα τσιμπούρια απομακρύνονται σχετικά εύκολα από το σκύλο, γιατί προσκολλώνται στο δέρμα του, του ρουφούν το αίμα κι έπειτα πέφτουν από το τρίχωμα για να γεννήσουν τ’ αβγά τους.
Όταν επιστρέψουμε από τη βόλτα μας, ψάχνουμε το σκύλο για να δούμε μη τυχόν έχει «κολλήσει» τσιμπούρι. Σε αυτό θα μας βοηθήσει πολύ η ειδική κτένα με τα πολύ πυκνά δόντια. Ψάχνουμε για τσιμπούρια κυρίως γύρω από το κεφάλι, το λαιμό και πίσω από τ’ αφτιά.
Τι γίνεται όταν βρούμε τσιμπούρι;
Πρέπει να το τραβήξουμε με μεγάλη προσοχή, γιατί διαφορετικά θ’ αποκοπεί μόνο το σώμα και όχι το κεφάλι του, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να ρουφά το αίμα του σκύλου. Μόλις το εντοπίσουμε, το πιάνουμε σταθερά και όχι απότομα, με το νύχι του αντίχειρα και το δείκτη, όσο πιο κοντά στο δέρμα του ζώου και το τραβάμε. Μη φοβάστε, δε δαγκώνει. Μόλις το πιάσουμε, το πετάμε στην τουαλέτα και πλένουμε καλά τα χέρια μας.